Μερικοί μπαμπάδες μένουν και εμμένουν στην σύζυγο τους ότι το γεγονός της παρουσίας τους στο δωμάτιο του τοκετού φτάνει για να τους καταξιώσει στα μάτια και στην συνείδηση του περιβάλλοντα κόσμου της εκάστοτε μητέρας.
Ευτυχώς για τις Μητέρες του πλανήτη αυτού, οι πατεράδες που ενστερνίζονται αυτήν την άποψη είναι μια πολύ αμελητέα και κατακριτέα μειοψηφία.
Δεν λέμε ότι η στήριξη κατά τον τοκετό δεν είναι αποδεκτή και ευάρεστη αλλά στην εποχή μας σίγουρα δεν φτάνει μόνο αυτό. Έτσι όπως είναι δομημένα τα σημερινά ζευγάρια που οι καθημερινές ανάγκες και απαιτήσεις τρέχουν, ο πατέρας πρέπει οπωσδήποτε να βοηθάει την ακούραστη μαμά, Ναι ακούραστη γιατί έχει το γονίδιο της μαμάς και τα προλαβαίνει όλα 24/7.
Η μητέρα με την στιγμή του ερχομού του νέου μέλους της οικογένειας, προστίθεται πλέον στις υποχρεώσεις του νοικοκυριού και αυτές της φροντίδας του διαδόχου, έχει να πλύνει, να σφουγγαρίσει, να μαγειρέψει και τώρα να πλύνει συνεχώς καθημερινά τα ρουχαλάκια από το μωράκι σας και να ταΐσει το μικρό.
Δεν είναι δύσκολο αγαπητέ μου πατέρα να βάλεις και εσύ ένα μικρό λιθαράκι στο βουναλάκι που λέγεται οικογένεια. Απεναντίας είναι καλοπροαίρετο για να μην πούμε απαραίτητο. Επίσης, την σημερινή εποχή η γυναίκα είναι πλέον ανεξάρτητη και οικονομικά.
Το αιώνιο επιχείρημα του άντρα ότι φέρνει λεφτά στο σπιτικό καταρρίπτεται παταγωδώς. Η γυναίκα αυτή που ξημεροβραδιάζεται για να τα έχεις όλα έτοιμα στο σπίτι πλέον τα πρωινά δουλεύει κιόλας, η πίεση και η κούραση της είναι αφόρητη.
Δεν είναι δύσκολο ούτε και κουραστικό να αλλάξεις μια πάνα έστω αγαπημένε μου φίλε.
Ναι όλα για μια πάνα γίνονται! έστω αυτό! Άλλαξε την, μονάχα 5 λεπτά απαιτούνται!
Ευχής έργον φυσικά καθετί επιπλέον βοήθεια καλοδεχούμενη.
Κλείνω το άρθρο τώρα λίγο ξαφνικά γιατί ήρθε η ώρα να αλλάξω πάνα στον μικρό.
Με αγάπη,
Ένας πατέρας.
Love This? Share it!
